Jak to możliwe, że Borrelia, ta niepozorna bakteria przenoszona przez kleszcze i wywołująca boreliozę, w XXI wieku sieje spustoszenie w organizmie? Jeśli zostanie szybko wykryta, łatwo ją zniszczyć antybiotykiem. Problem w tym, że Borrelia potrafi się świetnie maskować.

Zarazić się nią jest stosunkowo łatwo. Wystarczy, że ukąsi cię zainfekowany kleszcz. Szacuje się, że 30 proc. tych pasożytów jest nosicielami boreliozy. Te maleńkie pajęczaki, którym do życia niezbędna jest krew niekoniecznie ludzka, może być zwierzęca – rozpanoszyły się wszędzie, są już w parkach i na trawnikach miejskich. A ponieważ zimy mamy łagodne – jest ich coraz więcej. Ale większość chorych na boreliozę i tak wcale sobie nie przypomina jakiegokolwiek ukąszenia. Łatwiej dostrzec na ciele dorosłą postać kleszcza, ale w młodzieńczym stadium nimfy wygląda jak ziarenko maku (pod lupą wyraźnie widać, że to miniatura kleszcza), zaś larwa (też przenosi boreliozę) jest przezroczysta i ma zaledwie 0,6 mm. Jeśli pasożyt bakterie ma w śliniankach, to wstrzykując substancję znieczulającą ukłucie, jednocześnie przekazuje Borrelię. Częściej jednak bakterie bytują w jelitach kleszcza, wtedy potrzebują czasu, by przedostać się do ludzkiego organizmu. Dlatego tak ważne jest jak najszybsze usunięcie kleszcza w całości i bez prowokowania jego wymiotów (uciskając go lub smarując).

Choroby odkleszczowe zwykle kojarzą nam się z boreliozą i kleszczowym zapaleniem mózgu. Jednak chorób odkleszczowych jest dużo więcej: babeszjoza, bartonelloza, erlichioza i często towarzyszą boreliozie. Sprawdź…

borelioza lekarz

Dr med Piotr Kurkiewicz jest lekarzem internistą z I stopniem specjalizacji, kilka lat pracujący w Mazowieckim Centrum Leczenia Chorób Płuc i Gruźlicy w Otwocku. Jest jednym z lekarzy leczących choroby odkleszczowe w Polsce wg tow. naukowego ILADS. Sam od 1995 r chorujący na neuroboreliozę, z powodu której byłem wielokrotnie hospitalizowany.  Współpracuje z lekarzami zajmującymi się diagnostyką i leczeniem boreliozy głównie z USA, stowarzyszonymi w ILADS. Zajmuje się również leczeniem zespołu przewlekłego zmęczenia czy FIBROMIALGII często wywołanymi boreliozą, mykoplazmozą czy innymi patogenami o tzw formie L. Łączę terapię klasyczną z lekami ziołowymi i minerałami.

Borelioza: Anita i spuchnięte kolano

Zaczęło się od bólu nadgarstka. Nie mijał przez długie tygodnie, ale dało się z tym wytrzymać. Potem zaczęły się problemy z kolanem: spuchło jak balon, było zaczerwienione i bolało na tyle, że Anita wezwała lekarza. Diagnoza: zakrzepowe zapalenie żył. Lekarz kategorycznie zalecił leżenie z nogą ułożoną w górze, zapisał jakieś leki. – Z dnia na dzień zostałam unieruchomiona w łóżku – mówi 45-letnia kobieta. – Łykałam zapisane leki, robiłam sobie zastrzyki w brzuch na „rozrzedzenie krwi” (z heparyny). Leżąc z nogą w górze, wyczytałam, że zakrzepowe zapalenie żył grozi osobom unieruchomionym, np. w gipsie, w czasie lotów na długich trasach. Ale Anita zawsze prowadziła niezwykle aktywne życie: basen, fitness, nordic walking, żagle. A przy tym wyjątkowo dba o zdrowie, robi regularne badania profilaktyczne.

Ważne

Garść statystyk

W 2003 roku odnotowano w Polsce 3575 przypadków boreliozy, w ubiegłym roku było ich 8248 (dane Państwowego Zakładu Higieny). Należy jednak przypuszczać, że chorych na boreliozę jest znacznie więcej, biorąc pod uwagę liczbę zarejestrowanych zachorowań w Europie. Już 10 lat temu berliński Instytut Kocha szacował, że rocznie na boreliozę zapada 100 tys. Niemców. Nie ma powodów przypuszczać, że za naszą zachodnią granicą kleszczy z boreliozą jest mniej.

Tymczasem nie było poprawy, choć nogę opuszczała tylko w stanie wyższej konieczności, zakładając najpierw specjalną uciskową pończochę. – Z nogą nie było wcale lepiej, inny lekarz zlecił mi badania krwi, m.in. w kierunku reumatoidalnego zapalenia stawów – mówi. Ta diagnoza wydawała się trafiona, ale ponieważ wynik był dość nietypowy, reumatolog, do którego trafiła Anita (kolano cały czas było spuchnięte, ale przynamniej mogła chodzić bez ryzyka), zlecił badanie w kierunku boreliozy. Diagnoza potwierdziła infekcję bakterią Borellia burgdorferi.